En toen stond er politie voor de deur

Ik kan het me nog goed herinneren, mijn schrik toen ik de agenten voor onze deur zag staan. Mijn vader deed open en ik zie nog de shock op zijn gezicht toen ze vertelden waarom ze hier waren.

En toen stond er politie voor de deur

Ik kan het me nog goed herinneren, mijn schrik toen ik de agenten voor onze deur zag staan. Mijn vader deed open en ik zie nog de shock op zijn gezicht toen ze vertelden waarom ze hier waren.

Ik kan het me nog goed herinneren, mijn schrik toen ik de agenten voor onze deur zag staan. Mijn vader deed open en ik zie nog de shock op zijn gezicht toen ze vertelden waarom ze hier waren. Ik heb alles gelijk toegegeven, dat het klopt dat ik naar kinderporno had gekeken. Ik schaamde me enorm. Mijn vader was zo teleurgesteld, hij kon me die dag niet eens aankijken. Mijn moeder heeft veel gehuild. Ik kon wel door de grond zakken.

Natuurlijk had ik me gerealiseerd dat het strafbaar was om naar deze beelden te kijken. Maar ik had nooit écht gedacht dat ze mij zouden pakken, alsof ik de realiteit niet onder ogen wilde zien. Nu werd ik geconfronteerd met de pijnlijke gevolgen van mijn gedrag. Achteraf begrijp ik niet waarom ik steeds op zoek ging naar deze beelden. Ik zou willen dat ik om hulp had gevraagd voordat het te laat was.

De politie nam mijn computer en telefoon in beslag, maar gaf me ook een kaartje van Stop it Now. Het gesprek met de hulplijn heeft me geholpen om een weer perspectief te krijgen en een stap te zetten in de goede richting. Ik ben een behandeling gestart en ik werk nu hard om mijn leven weer op te bouwen.